Elke zaterdag staat er weer een column van Remco Campert in de Sir Edmundbijlage bij de Volkskrant. Een kleine aanloop en dan twee, soms drie gedichten. Een enkele keer uit zijn eigen oeuvre, vaker van andere dichters. Die aanloopjes gaan vaak over de gemoedstoestand van Remco. En het ouder worden valt hem zwaar. Tel daar…
Starik is op Tuinman…
Henk van Zuiden is een grapjas. Hij noemt zichzelf ‘Bloemlezer des Vaderlands’ op zijn nieuwe website. Dat is leuk gevonden. We hebben een officiële Dichter des Vaderlands en een Denker des Vaderlands, maar de titel van Bloemlezer heeft Henk zichzelf cadeau gedaan. Niet helemaal onterecht want Henk stelt Regenboogboekjes samen en die worden goed verkocht….
Loopplank naar andere oever – Edward van de Vendel
“In de zevende zevende hemel / Komt het altijd weer op liefde neer…” zingt De Dijk ons toe in het lied De Zevende Hemel waarvan de tekst is geschreven door Huub van der Lubbe. De liefde, ach ja… Niet voor niets is het een van de belangrijkste inspiratiebronnen voor de literatuur en andere kunstvormen. De…
Verwelkom het vaarwel – Aad van der Waal
De vierde stadsdichter alweer voor Apeldoorn: Aad van der Waal wijt zich aan deze zware taak vanaf januari. De jubilerende Hoofdstraat heeft hij al bezongen, honderd jaar is ook niet niks. En de reddingsbrigade vierde óók al een eeuwfeest. Een reddingsbrigade in Apeldoorn? Voor dat beetje kanaalwater? Natuurlijk! Ook daar kun je verkeerd in terecht…
Simon Vestdijk en de weerkaatsing van het heelal
En zo kom je terecht op een terras in het centrum van Doorn, je kijkt op van je glas en je ziet aan de overkant, op het grasveld bij de kerk, het bronzen beeld van een man achter een bureau. Zou dat niet..? Jawel, het is hem! De beroemdste man van Doorn en tevens de…
Een gans ander soort esprit – Annie M.G. Schmidt
Soms krijgen literaire helden een eigen standbeeld. Berend Botje is te vinden in het straatbeeld van Zuidlaren. Anton Wachter leefde via de boeken van Simon Vestdijk in het fictieve stadje Lahringen, maar omdat Harlingen zich daarin herkende, staat Anton daar in brons. In Egmond (aan de Hoef) ontmoet ik het Schaap Veronica. Dat is niet…
De Génestet in een doorsijperd stukske grond
Het plaatsje heet Rozendaal, naar het kasteel Rosendael. Een plaatsje in een kleine gemeente tussen Arnhem en Velp, onderdeel van de Veluwe, met iets meer dan 1500 inwoners. Vaak in de top geëindigd als gemeente die als eerste de stemmen heeft geteld bij verkiezingen. Favoriete partijen bij lokale verkiezingen zijn Belangengemeenschap Rozendaal, Rosendaal ’74 en…
J.C. Bloem van Amersfoort tot Zutphen
Mijn favoriete beschadiging aan een boek is een opzettelijk met stift aangebrachte stip op de zijkant. Op de gestapelde bladzijden een kleine rode stip. Niet de weinig subtiele zwarte strepen voor slechtziende boekverkopers, maar gewoon een overzichtelijke stip. Met dit brandmerk verplaatst het boek zich naar een andere klasse: hij wordt tegen een absolute dumpprijs…
Lonkende sirenen – Johanna Geels
Wie door Apeldoorn rijdt, komt ze regelmatig tegen, de drie zwevende maagden. Ze bewaken de rust op een drukbezochte rotonde in de wijk De Maten, in het zuidwesten van deze Veluwse stad. Nou, rust. Eens in de zoveel tijd, worden ze verstopt in oranje doeken en vieren ze mee als het Nederlands elftal ergens op…
Druppels uit een zee van liefde – Jacques Perk
Een van de meest geciteerde gedichten komt van De Schoolmeester en gaat over een dichter: ‘Hier ligt Poot. / Hij is dood.’ Geen sentiment, geen overdreven vorm met uitwijdingen. We zien een strak metrum en een helder eindrijm. Hoewel, er zijn puristen die de -ootklank en de -oodklank niet vinden rijmen, maar dat is iets…
Een vredesduif van 50 kilo – Leo Vroman
Voor wie leidt aan powémofobie, de angst om een gedicht te lezen, biedt deze blog een mild medicijn. We pakken vier regels van een gedicht en daarmee gaan we kijken waar ze bij aan horen, wat er aan voorafgaat en, mag dat? ja vandaag mag dat, we bekijken wat de dichter ermee ‘bedoeld’ kan hebben….
Bocht in je achtertuin – Hanz Mirck
Waar twee passies samenkomen verdrievoudigt het plezier. Of verviervoudigt of vervijfvoudigt, weet ik veel hoeveel, zeg maar ‘verveelvoudigt’. Als ik een gedicht aantref over de Veluwe, lees ik met dubbele (of driedubbele) aandacht. De Veluwe inspireerde en inspireert menig dichter, er zijn hele verzamelbundels verschenen met Veluwse verzen. En het oer-Veluwse dorp Nunspeet is tot…
